مهدکودک را جایگزین خواهر و برادر نکنید
خطرات و عوارض تک فرزندی چیست؟
کد مطلب : 45913
گروه جامعه: یک روانپزشک با اشاره به پیامدهای تک فرزندی برای فرزندان و والدین، تک فرزندها را در معرض آسیبهایی مانند انزوا و گوشه نشینی و عدم استقلال دانست و از والدین خواست تا مهدکودک را جایگزین خواهر و برادر نکنند.
دکتر فربد فدایی در این مورد اظهار داشت: پدیده تک فرزندی موجب میشود تا پدر و مادر تمام سرمایهگذاری عاطفی خود را بر یک کودک قرار دهند و کودک نیز متقابلاً فقط پدر و مادرش را میبیند و از داشتن تجربیات با خواهر و برادر محروم میماند. بخش مهمی از آموختههای کودک مربوط به تعاملات با خواهر و برادر میشود و بر اساس آن جهان را کشف میکند.
فدایی ادامه داد: کودکان در این حالت میآموزند چگونه حرف خود را به بزرگترها بفهمانند و نیازهای خود را مطرح کنند. وی ادامه داد: کودکی که تک فرزند است این فرصت را پیدا نکرده و دنیا را از افق دید پدر و مادر کشف میکند. این روانپزشک تصریح کرد: برخی میگویند تک فرزند خود را به مهد کودک میفرستیم تا با همسن و سالهایش تعامل اجتماعی داشته باشد. باید گفت زندگی ۲۴ ساعته با برادر و خواهر و پیوند عاطفی ناشی از آن با مهد کودک قابل جبران نیست و مهد کودک نمیتواند جای خواهر و برادر را بگیرد. وی افزود: معمولاً پدر و مادر نسبت به کودک تک فرزند بیش از حد توجه میکند و این کودکان متکی به والدین بار میآیند. در این حالت تمام خواستههای کودک برآورده میشود و این موضوع سبب میشود که کودک آموزش اجتماعی لازم را نبیند.
وی ادامه داد: مسئله رقابت بین خواهر و برادرها برای آموزش در دوران بزرگسالی و برخورد با مسائل جامعه مؤثر است. این روانپزشک گفت: اینکه چگونه با رقابت و حسادت کنار بیایند و آن را دفع کنند در پرتو ارتباط با خواهر و برادر ایجاد میشود. فدایی اظهار داشت: حتی داشتن دو فرزند از یک جنس نیز مشکلاتی در پی خواهد داشت. بر این اساس فرزندان پسری که تنها یک برادر دارند از درک ظرافتهای دختران بیبهره میمانند. دختران نیز در صورتی که تنها یک خواهر داشته باشند نمیتوانند با رفتار و روحیات پسرها آشنا شوند. این فرزندان در زندگی زناشویی خود نیز دچار مشکل میشوند. وی افزود: آموزشهای مربوط به شناخت و تعاملات به بازیها مربوط میشود. تک فرزندها به بازیهای انفرادی گرایش پیدا میکنند و تماشای تلویزیون و بازی با رایانه را نسبت به بازیهای گروهی ترجیح میدهند که این ویژگی انزوا و گوشهنشینی را همراه خواهد داشت.
این روانپزشک اظهار داشت: تک فرزندها هرگز یاد نمیگیرند که باید مستقل باشند و وقتی بزرگتر میشوند از دولت انتظار دارند که برای آنها شغل ایجاد کرده و در کسب برخی ملزومات آنها را یاری کند. این متخصص بهداشت روان گفت: واقعیت این است که پدران و مادران دارای تک فرزند هم با مشکلاتی مواجه خواهند بود زیرا در وجود دو جنس ویژگیهایی وجود دارد که والدین با داشتن یک فرزند از آن محروم میمانند. وی خاطرنشان کرد: پدران به طور ذاتی به دختران و مادران به پسران علاقه دارند بنابراین داشتن هر دو جنس میتواند این نیاز را برآورده سازد. همچنین پدران و مادران دوست دارند ویژگیهای دوران کودکی خود را در فرزندانشان بازسازی کنند که در صورت نداشتن فرزند از یک جنس نوعی نارسایی در والدین ایجاد میشود.
گفتنی اینکه؛ یکی از اساتید سابق جامعه شناسی و روانشناسی دانشگاه تهران که اکنون بیش از چهل سالست در امریکا به کار اشتغال دارد شیوع اختلالات رفتاری در تک فرزند ها را تا 80 درصد نیز ذکر می کنند که نشان دهنده جدی بودن این مشکل در این گروه از جامعه است در همین زمینه وی ضمن رد قاطع این استدلال برخی از والدین که می گویند چرا باید در جامعه ای با این مشکلات ما موجود دیگری را بدنیا آورده تا بدبخت کنیم سوال میکند اگر این والدین به آنچه می گویند قلبا و واقعا معتقد هستند چرا در همین جامعه برای سلامتی و بقای زندگی خود حاضرند تمام ثروت خود را خرج کنند تا در همین جامعه زندگی کنند ولی برای نسل آینده حق زنده گی را قائل نیستند؟ وی معتقد است اگر مرد و یا زنی میگویند داشتن فرزند را دوست ندارند به خاطر اتفاقاتی ناخوشایند در کودکی آنهاست و همانگونه که انسان سالم به غذا و تفریح و . . . علاقه دارد باید به داشتن فرزند نیز معتقد و علاقمند باشد وی تعداد قابل قبول فرزند را بین دو تا سه نفر دانسته و بخصوص در کشورهای جهان سوم که مرگ و میر و سوانح در مقایسه با کشورهای پیشرفته بسیار بیشتر است تک فرزندی را کاملا رد میکند