با زورگیران چه کنیم؟ 9111-4014-5 کد خبر |
دیروز به جای اینکه دوستم را سر قرارمان ببینم مجبور شدم در بیمارستان ملاقاتش کنم؛ در بیمارستان آپادانا اهواز، ترقوهاش شکسته بود و باید عمل میشد. وقتی داشت از کوچه باریک و تاریکشان عبور میکرد تا به خانه برسد یک آدم به ظاهر کاملا متشخص به او نزدیک میشود و کیفش را از دستش میکشد، خیلی راحت و بدون اینکه ابایی داشته باشد که قیافهاش دیده میشود یا نه!
نسترن میگوید: زورگیر وقتی دید مقاومتی در برابر او انجام ندادم سعی کرد پلیورم را هم از تن من در بیاورد و ببرد، من خواستم مقاومت کنم که هلم داد و زمین خوردم و ترقوهام شکست. برایم خیلی جالب است که پلیور بیقواره من به چه درد این آقا میخورد که حاضر شد چنین کاری بکند؟! جالب این جاست که نسترن هیچ تماسی با پلیس نگرفته و اطلاعی نداده است. میگوید: میترسم بعدا که این آقای دزد را پیدا کردند و از او شکایت کردم برایم دردسر درست کند. حوصله این دردسرها را ندارم و میخواهم آن صحنه را فراموش کنم. دیدن حال و روز نسترن موجب شد تا از دیگران هم در مورد این زورگیریها پرس و جو کنم. میثم پسر جوانی است که در منطقه "شهرک دانشگاه" اهواز زندگی میکند. میگوید: یک روز که درب منزلمان با تلفن همراهم صحبت میکردم، یک موتورسوار به من نزدیک شد و یک آدرس پرسید و من هم گفتم نمیدانم که دیدم به یکباره یکی از موتورسواران پیاده شد و به سمتم حمله کرد تا گوشی را بگیرد. در حالی که از ظاهر گوشی من پیداست که 10 هزار تومان هم نمیارزد! من هم مقاومت کردم و با فریاد به حیاط پریدم، او هم دنبال من با چاقو وارد حیاط شد! ولی با دیدن دیگر اعضای خانواده فرار کرد. میثم هم این موضوع را به پلیس گزارش نکرده است و دلیلش هم این بوده که ظاهر موتورسواران را ندیده و آنها هم چیزی ندزدیدهاند و حس کرده که نیازی نیست به پلیس گفته شود! خانم تقریبا 40 سالهای هم در بانک تعریف میکرد که: یک روز برای گرفتن حقوق 500 هزار تومانیام به یکی از بانکهای مرکز شهر رفته بودم که وقتی از بانک خارج شدم در یکی از کوچههای اطراف بانک یک موتورسوار حمله کرد و خواست کیفم را بگیرد. من به آن پول واقعا نیاز داشتم و مقاومت کردم و او هم چندین ضربه چاقو به شانهام وارد کرد که دیگر نتوانستم مقاومت کنم و کیفم را برد و خودم هم آسیب دیدم. در این مورد مردمی که اطراف این خانم جمع شده بودند به او کمک کرده و به پلیس اطلاع دادهاند. اینها تنها نمونهای از افرادی هستند که مورد حمله زورگیران قرار گرفتهاند. عده زیادی از مردم قربانی این افراد شدهاند که برخی ماجرا را به پلیس گزارش کرده و عدهای هم از ترس یا هر دلیل دیگری به پلیس مراجعه نکردهاند ولی ماجرا همچنان ادامه دارد. به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) _منطقه خوزستان_ زورگیران به راحتی در شهر میچرخند و در لحظه تصمیم میگیرند و به شخص یا گروهی حمله میکنند. بدون مکث کارشان را انجام میدهند و عده دیگری را به خاک سیاه مینشانند. این روزها دیگر برای زورگیران مهم نیست که صورتشان را کسی نبیند، برایشان مهم نیست اگر دستگیر شوند چه اتفاقی میافتد، خیلی چیزهای دیگر هم برای آنها مهم نیست؛ تنهاانگار اندک پول کیفهای دستی افرادی که از کنارشان عبور میکنند، برای آنها اهمیت دارد. زورگیری در واقع نوعی تهاجم عملی و آشکار به نظم اجتماعی است. تفاوت زورگیری با سرقت این است که سرقت در خفا انجام میشود ولی زورگیری در میدان عمل و آشکار و با خشونت همراه است. جالب است که بدانید زورگیری نیز برای خودش ارکانی دارد! حلقه اجرایی زورگیری از چندین نفر تشکیل شده است. یک "زاغزن" که در مقابل بانکها، طلافروشیها و یا کوچهها و خیابانهای خلوت افراد را شناسایی کرده و با تلفن همراه به همکاران خود اطلاع میدهد. بعد نوبت "خفتگیر" است که معمولا یک یا دو نفر از اعضای تیم این وظیفه را انجام میدهند و همه او را به این نام میشناسند؛ خفتگیرها به سمت طعمه میآیند و با سلاح سرد یا موارد دیگر او را تحت فشار قرار میدهند. "قاپزن" نیز عضو دیگری است که وظیفه قاپیدن را دارد و هنگام خفتگیری خود را به صحنه رسانیده و دار و ندار فرد را غارت میکند. در کنار هر گروه زورگیری، یک موتورسوار حاضر است که در اصطلاح زورگیری به او "در رو" میگویند یعنی عامل فرار. در رو با موتور در صحنه حاضر شده و همدست خود را همراه با پول و طلا از صحنه فراری میدهد. عضو مرحله بعدی "سیاهباز" است؛ معمولا در اینگونه جرایم دو یا چهار نفر به عنوان سیاهباز به کنار طعمه میآیند و با نقش بازی کردن در قالب دلسوزی در ظاهر به فرد کمک میکنند و با داد و فریاد درخواست پلیس مینمایند اما در واقع به فرار همدستان خود کمک کرده و اجازه فعالیت به قربانی نمیدهند. برای زورگیران، جنسیت قربانی چندان مهم نیست اما در حال حاضر زنان بیشترین آمار قربانیان زورگیری را به خود اختصاص دادهاند و متاسفانه مقاومت قربانیان در پارهای از موارد به جراحات سنگین و حتی مرگ آنان منجر میشود. زورگیران انگار هر روز زورگیرتر میشوند و برای خودشان دار و دسته تشکیل میدهند. سرهنگ سید رحمان موسوی، معاون اجتماعی نیروی انتظامی خوزستان، درباره این زورگیریها در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی ایسنای خوزستان گفت: در حال حاضر میزان وقوع جرمهای خشن نسبت به دو سال گذشته به حداقل رسیده است و نمیتوان گفت که زورگیریها افزایش یافته است. در این مدت نظارتها بسیار افزایش یافته و بسیار سریع با این افراد برخورد میشود. وی افزود: در ماه گذشته 24 باند سرقت در استان خوزستان دستگیر شدند که نشان میدهد تعداد دستگیریها و برخورد با این افراد افزایش داشته است. موسوی تصریح کرد: طبق آمارها، بیشترین زورگیری در کوچههای خلوت و کم تردد و تاریک اتفاق افتاده است و در خوزستان نیز، در اهواز میزان زورگیری بیشتری مشاهده شده است. بیشتر این زورگیرها چاقو به همراه دارند و عدهای نیز ممکن است قمه؛ پنجهبوکس یا اشیای دیگری داشته باشند. معاون اجتماعی نیروی انتظامی خوزستان گفت: بیشتر زورگیرها، در سنین 18 تا 24 سال قرار دارند و بیشتر قربانیان نیز زنان و دختران جوان هستند. زنان به دلیل قدرا جسمی کمتر، نمیتوانند در برابر سارقان دفاع زیادی از خود بکنند بنابراین زورگیران طعمههای خود را از بین زنان و دختران انتخاب میکنند. وی ادامه داد: طبق بررسیها و مصاحبهای که با این زورگیران انجام شده، بیشتر این افراد مواد مخدر مصرف میکردهاند که اغلب نیز از شیشه استفاده میکنند و برای فراهم کردن مواد مورد نیاز خود دست به زورگیری زذهاند. موسوی گفت: شیشه ماده مخدر روانگردانی است که قدرت تحلیل مغز را از بین میبرد و این افراد پس از مصرف آن بر رفتار خود کنترلی نداشته و به هر کاری دست میزنند. به همین دلیل بسیاری از این زورگیران بدون برنامهریزی به اشخاص حمله کرده و حتی صورت خود را هم نمیپوشانند و پس از از بین رفتن اثر شیشه، متوجه کار خود میشوند. سیدکریم حسینی، معاون سیاسی اجتماعی استانداری خوزستان، نیز ذر این باره به خبرنگار اجتماعی ایسنای خوزستان اظهار کرد: وضعیت خانوادگی و نوع تربیت خانوادهها در ایجاد چنین جرایمی دخیل است. در شرایطی که خانواده از نظر فرهنگی و اعتقادی و مسایل دیگر ضعیف باشد و والدین نیز بر فرزند نظارت کافی نداشته باشند، احتمال بزهکار شدن فرد افزایش مییابد. وی افزود: نحوه برخورد قوه قضاییه با این مجرمان نیز در تکرار آن موثر است. هرچه تنبیه شدیدتر باشد به عنوان یک عامل بازدارنده میتواند از وقوع جرایم بعدی جلوگیری کند که اگر این قوانین از سوی قوه قضاییه در سطح همه شهرستانهای کوچک و بزرگ کشور اجرا شود، تاثیر بیشتری خواهد داشت. حسینی تصریح کرد: اینکه میگویند مناطق حاشیه شهر در پرورش بزهکاران دخیل است، اشتباه است. افراد از نقاط دیگر شهر سعی میکنند برای انجام جرایم خود به حاشیه شهر بروند و از خلوت و دنج بودن آن مناطق برای کار خود استفاده کنند. وی ادامه داد: البته انتخاب مکان انجام جرم نیز یکی از شگردهای این افراد است و شگرد هر گروه با گروه دیگر متفاوت است. عدهای ترجیح میدهند درون شهر و در مرکز شهر کار خود را انجام دهند، هر چند چنین جرایمی بیشتر در حواشی شهر مشاهده میشود. معاون سیاسی اجتماعی استانداری خوزستان گفت: بیشتر این افراد سن کمی دارند و در سن پایین قدرت تشخیص مسایل کم است و احساسات بر عقل و فکر فرد غلبه دارد. این افراد به دلیل ناپختگی به این جرایم دست میزنند و با تصمیمهای نادرست، یک جرم به وقوع میپیوندد. حسینی عنوان کرد: برای حل این مشکل باید همه دست به دست هم دهند. خانوادهها نقش مهمی در این زمینه دارند و با کنترل جوان در سنین حساس میتوانند از وقوع بسیاری از جرمها جلوگیری کنند. انتخاب دوست نیز در این زمینه نقش مهمی دارد و خانوادهها باید در انتخاب دوست فرزندان خود کمک کنند. به گزارش ایسنا _منطقه خوزستان_ زورگیری یک پدیده اجتماعی است که عوامل زیادی در آن دخیل است. امروزه قبحی که نسبت به این عمل وجود داشت از بین رفته و افراد زورگیر بدون هیچ گونه اقدامی برای پوشاندن چهره خود دست به این کار میزنند. در این زمینه نمیتوان تنها یک نهاد یا ارگان را مقصر دانست بلکه مردم نیز در این موضوع دخیل هستند. با همه این احوال، باید برای نجات جامعه از این اعمال کاری کرد و مسوولان مربوطه ریشه زورگیریها را کشف کنند. تا زمانی که عامل این بزهکاریها در جامعه پابرجا است باید انتظار داشت که جرم هم ادامه داشته باشد، حتی اگر مجازات تکتک مجرمان زورگیری، اعدام باشد. گزارش از طیبه رفیعی، خبرنگار اجتماعی ایسنا، منطقه خوزستان |